محدوده فشار خلاء معمولي براي اين لوله ها چيست؟

فشار خلاء درون لوله‌های جمع‌آوری خون خلاء معمولاً بر حسب میلی‌متر جیوه (mmHg) اندازه‌گیری می‌شود و می‌تواند بسته به نیازهای خاص لوله و کاربرد مورد نظر متفاوت باشد. در اینجا محدوده‌های فشار خلاء معمولی برای برخی از انواع رایج لوله‌های جمع‌آوری خون خلاء آمده است:

1. لوله‌های سرم استاندارد (روکش قرمز یا طلایی):

   • محدوده فشار خلاء: 15-20 mmHg
   • این لوله‌ها عموماً برای آزمایش‌های شیمی سرم روتین استفاده می‌شوند و دارای فشار خلاء متوسطی هستند تا جمع‌آوری خون را تسهیل کنند بدون اینکه باعث همولیز شوند.

2. لوله‌های جداکننده پلاسما (روکش سبز):

   • محدوده فشار خلاء: 1-5 mmHg
   • این لوله‌ها حاوی یک جداکننده ژل برای جدا کردن پلاسما از سلول‌های خونی هستند. فشار خلاء کمتر به دستیابی به جدایی واضح بین پلاسما و سلول‌ها کمک می‌کند.

3. لوله‌های انعقاد (روکش آبی):

   • محدوده فشار خلاء: 2-5 mmHg
   • لوله‌های آبی‌رنگ حاوی یک ضد انعقاد برای جلوگیری از لخته شدن خون هستند و برای آزمایش‌های انعقاد استفاده می‌شوند. فشار خلاء نسبتاً کم است تا از اختلاط بیش از حد ضد انعقاد با خون جلوگیری شود.

4. لوله‌های EDTA (روکش بنفش):

   • محدوده فشار خلاء: 1-5 mmHg
   • این لوله‌ها حاوی اسید اتیلن دی آمین تترا استیک (EDTA) ضد انعقاد هستند و برای آزمایش‌های هماتولوژی استفاده می‌شوند. فشار خلاء کم نگه داشته می‌شود تا از همولیز جلوگیری شود.

5. لوله‌های جداکننده ژل (روکش ببری):

   • محدوده فشار خلاء: 4-7 mmHg
   • این لوله‌ها دارای یک جداکننده ژل برای جدا کردن سرم یا پلاسما از سلول‌های خونی هستند. فشار خلاء کمی بالاتر از لوله‌های سرم استاندارد است تا جداسازی مناسب را تضمین کند.

توجه به این نکته مهم است که اینها محدوده‌های کلی هستند و مشخصات فشار خلاء واقعی ممکن است بین تولیدکنندگان و طرح‌های خاص لوله متفاوت باشد. حفظ فشار خلاء مناسب در لوله‌های جمع‌آوری خون خلاء برای اطمینان از کیفیت و یکپارچگی نمونه‌های خون برای آزمایش‌های تشخیصی دقیق بسیار مهم است.